Pewnie nie raz trafiłeś na nagłówki w stylu: “Nadal brakuje 50 tys. specjalistów” czy “Zbyt mało programistów, by zaspokoić potrzeby rynku”. Ze statystykami bywa różnie. Ja natomiast wiem, że ledwo wczoraj po raz drugi odmawiałem koledze przejścia do konkurencyjnej firmy, gdzie moje życie programisty “byłoby najlepsze”. Kiedy jakiś czas temu postanowiłem wprowadzić w życie elementy rewolucji i po wielu latach pracę zmienić to udało się po wysłaniu pierwszego CV. Tak. Jestem w stanie uwierzyć, że w branży IT specjalistów brak.

Jednocześnie mając okazję pracować w różnych zespołach widzę, jak trudno zbudować dobrą organizację do powstawania oprogramowania. Przyczyn takiego stanu rzeczy może być wiele - oto najczęstsze z nich:

• brak czasu na budowę dokumentacji,
• brak czasu na tworzenie testów automatycznych,
• brak dobrze zbudowanych wymagań systemowych,
• poważne problemy na produkcji bo ktoś czegoś nie wiedział (nie znał dostatecznie technologii w jakiej pracuje czy nie miał pojęcia o założeniach danej funkcjonalności).

Wszystko powyższe staje się wypadkową improwizacji jaka następuje, kiedy chcemy zaspokoić rosnące zapotrzebowanie klientów. Zbudować kolejny projekt, zatrudnić jak najszybciej, by potem jakoś prześlizgnąć się do wydania pierwszej wersji programu. Może się uda. I tak w kółko. A na rynku nadal brakuje specjalistów, którzy mogliby z dumą wesprzeć teamy i wydać aplikacje najwyższej jakości.

EENGINE postanowiło znaleźć rozwiązanie powyższych problemów. Zaproponowano mi możliwość stworzenia nowej roli w organizacji. Ucieszyłem się bo filozofia EE mocno pokrywa się z moim podejściem do budowy oprogramowania, gdzie doskonalenie relacji i komunikacji w zespołach bezpośrednio przekłada się na dobre rozwiązania dla klientów.

Wszyscy jesteśmy pionierami

W marcu 2020 obudziliśmy się w nowej rzeczywistości, co poza oczywistymi minusami w postaci choroby i jej konsekwencji społeczno-gospodarczych ma też kilka plusów. Poza nielicznymi wyjątkami sytuacja zaskoczyła wszystkich, niczym zima polskich drogowców, a to oznacza, że nagle wróciliśmy na start i od nowa musimy sobie wszystko poukładać. Gdzie tu plusy? Myślę, że puste płótno to zawsze przestrzeń nieskończonych możliwości - można na nim namalować wiekopomne dzieło, stworzyć plan urządzenia wspomagającego ludzkość lub zapisać je piękną treścią - tysiące możliwości, brak konieczności dopasowywania się do tego, co już jest i (co dla mnie dość ważne) brak konkurencji, do której można się porównywać. Wszyscy jesteśmy pionierami, wszyscy startujemy z mniej więcej czystym kontem i to, co z tym potencjałem zrobimy to wyłącznie nasza sprawa. 

Albo zrekrutować, jak kto woli. Powiedzieć, że temat rekrutacji to temat rzeka, to jak stwierdzić, że wdrożenie dużego e-commerce to dość skomplikowana sprawa - lekkie niedopowiedzenie. W dodatku nie traci na aktualności, zmieniają się tylko trendy. Czasy, gdy na rozmowach rekrutacyjnych pytania o plany rozszerzenia żywego inwentarza o dziecko były na porządku dziennym na szczęście minęły, ale jeszcze idealnie nie jest. W EENGINE też nie (oczywiście o dzieci nie pytamy ;)), choć wciąż staramy się poprawiać, uczymy się na błędach - własnych i cudzych, słuchamy mądrzejszych od siebie i robimy wszystko, żeby za każdym razem było lepiej. Dlatego ten wpis nie jest pierwszym na temat rekrutacji, jaki się tu pojawił. Warto zajrzeć do tekstu Maćka sprzed kilku lat, bo to o czym pisze stanowi solidną bazę do tego, co właśnie czytasz.

Osoby, które pracują w obszarze zarządzania projektami wiedzą doskonale (lub też wiedzieć powinny i prędzej czy później przekonają się o tym), że jedyną stałą jest zmiana. To często powtarzany frazes, ale jakże prawdziwy - nic nie jest raz na zawsze. Harmonogramy projektowe, budżety, ustalenia z klientem, zespół czy sam kontekst projektu - panta rhei, jak mawiał Heraklit. Wszystko płynie. Nie inaczej jest też z samą metodologią zarządzania projektami. Każdego dnia pojawiają się nowe możliwości, nowe rozwiązania i narzędzia, które wpływają na kierunki zmian w świecie PM. Poniżej prezentujemy główne trendy w roku 2020.

Mogłoby się wydawać, że skoro Święty Graal pokolenia Y - home office, jest towarem tak na co dzień reglamentowanym, to przy okazji kwarantanny spadł na nas deszcz szczęścia. Czy aby na pewno?

Po pierwszym szoku spowodowanym faktem, że można cały dzień spędzić w piżamie (nie polecam) i nie trzeba wstawać bladym świtem, żeby dojechać do pracy (polecam), bo praca już tu jest, przyszła rzeczywistość przybierająca formę nudzących się w domu dzieci, domowej bieżączki, zadań rozlewających się na więcej niż osiem godzin, braku wygodnych krzeseł i w końcu odcięciu od kawy ze współpracownikami.

Jak to przetrwać?

Łapcie alternatywny poradnik Home Office z listą najczęściej występujących przeszkód i gotowych (no powiedzmy ;)) rozwiązań.